domingo, 28 de mayo de 2017

LOCUCIÓNS LATINAS I / II / III / IV




PRECISIÓNS:

- Na expresión In dubio pro reo, débese falar de acusado ou sospeitoso, mellor que de culpable.


PRECISIÓNS:

- A palabra agenda provén do plural do participio de futuro (agendum), do verbo agere ( levar a cabo, facer): ese participio plural ten que traducirse con certo valor de obriga: As cousas que deben levarse a cabo ou que deben ser feitas; por extensión, designa onde se anotan esas tarefas pendentes.
- Deficit como sustantivo formouse cando se nominalizou a 3ª persoa de singular do presente do verbo deficere (faltar, non haber abondo).
- Ad hoc: literalmente significa Para isto, especificamente. Refírese a aquelas situacións nas que se crea algo intencionadamente para alguén ou cun fin predeterminado.
Creáronlle un posto de traballo ad hoc.


PRECISIÓNS:

- A expresión et cetera provén da conxunción copulativa et e da forma neutra plural do pronome ceterus,-a,-um (o outro, o demais). Significa, pois, E todo o demais, e todo o resto. 


- Aquiles foi sumerxido por súa nai na lagoa Estigia, para que adquirise a condición de inmortal. Pero o talón, por onde o suxeitou, non se mollou nesta augas e foi a parte do corpo que quedou vulnerable. Morreu, anos máis tarde, xa como guerreiro, cando unha frecha lle acertou nesa parte do corpo.


- O adxectivo venéreo/a, ven do substantivo latino Venus, Veneris (xenit.), referido a Venus, deusa do amor. Refírese ás enfermidades de contaxio sexual.

- É narcisista quen se considera superior aos demais por acumular virtudes que outros non teñen. O termo vén de Narciso, personaxe mitolóxico vanidoso que se namorou de si mesmo ao verse reflexado na auga: morreu alí de fame, admirándose.


No hay comentarios:

Publicar un comentario